رد پای بهار
قرارمان همین بهار زیر شکوفه های شعر …! آنجا که واژه ها برای تو گل می کنند ! آنجا که حرف های زمین افتاده ام دوباره سبز می شوند وَ دست های عاشقمان گره در کارِ سبزه ها می اندازند ؛ قرارمان زیرِ چشم های تو ! آنجا که شعر نم نم شروع می شود ... ...